| ქართ. | პარიკის ინტეგრირებული თეორია |
ორგანიზაციას აქვს სტრუქტურა, ინდივიდს კი მისი პიროვნულობა. ორგანიზაციაში ცენტრალური საკითხია მოტივაცია, რომელზეც ზემოქმედებას ახდენს ორგანიზაციული მიზნები და წამახალისებელი მექანიზმები. ინდივიდში ცენტრალური ადგილი უჭირავს მის მოლოდინს, რომელიც განპირობებულია მისი საჭიროებებისა და მიზნების აღქმით. ხდება ორგანიზაციისა და ინდივიდის ფუნქციების ინტეგრირება. მოტივაცია განსაზღვრავს ფუნქციების ურთიერთქმედების ტიპს. ინდივიდის დონეზე მოლოდინი განსაზღვრავს ფუნქციის შეთვისებას. საქმიანი მოტივაცია წამოიჭრება ფუნქციების ურთიერთქმედების, ფუნქციების მიღების და სამუშაოებრივი ქცევების მიღმა. ქმედება განსაზღვრავს სამუშაო მოტივაციის დაკმაყოფილებას. ამ მოდელში ჯილდო დომინანტურ როლს არ თამაშობს.
წყარო: Dictionary of Public Health - Georgian; db190105/r200912 © 2019 Giorgi Pkhakadze, School of Public Health, David Tvildiani Medical University.
მთავარ გვერდზე 
გვერდის დასაწყისი